Na de prachtige biografie over Erasmus (Sandra Langereis), is er nu ook een prachtige biografie over Willem van Oranje verschenen (René van Stipriaan). Zijn leven lang schipperde Willem de Zwijger tussen de lessen van Erasmus en die van Machiavelli. Beiden kende hij uit de boekenkast van de zus van Karel V, Maria van Hongarije. Aan haar hof kreeg Willem zijn opvoeding. Willem beschouwde Maria als ‘ma mère’. Hij was bevattelijk voor haar opvatting over de vrijheid van geweten. Willem van Oranje beschouwde zichzelf niet als lutheraan, noch als calvinist, noch als katholiek; hij beschouwde zichzelf als christelijk. Dit culmineert uiteindelijk in zijn radicale speech op oudjaar 1564, met zijn pleidooi voor vrijheid van geloof en godsdienst. Toen de katholieken dominant waren, pleitte Willem voor het gedogen van calvinisten. En toen de calvinisten aan de winnende hand waren, pleitte Willem voor het gedogen van de katholieken. Net als Erasmus, had Willem van Oranje een hekel aan scherpslijpers. Anders dan Erasmus, was Willem van Oranje niet alleen uit op godstdienstvrede maar ook verzot op macht, feesten en vrouwen. Deze combinatie van idealen, machtspolitiek, krijgskunst en lusten maakt deze biografie tot een pageturner.